Wat is jouw beeld van de natuur en van jezelf? Is het een beeld van strijd om het bestaan of van harmonie in verbondenheid en balans? Ik heb een beeld van de verbondenheid van al het leven op het aarde, waarbij alles floreert als er balans is. Maar waar dorheid ontstaat als de balans weg is.
Alles draait om balans
Als hormoonfactor trainer kan ik je zeggen hoe belangrijk balans in onze hormonen is voor gezondheid. Er zijn geen goede en slechte hormonen; nee, het gaat om de verhouding ertussen. Zo is oestrogeen een heel belangrijk hormoon, die weliswaar klachten kan veroorzaken als ze uit balans is met het hormoon progesteron.
Kijk eens naar de natuur kijkt om ons heen; wist je dat alle bomen en planten met elkaar zijn verbonden in de aarde door hele netwerken van o.a. schimmels om de wortels heen, die voeding en water delen en informatie uitwisselen?
Geweldig toch! Maar in de aarde zijn ook bacteriën, virussen, wormen, parasieten en ander klein leven. Ze spelen allemaal een cruciale rol in de vruchtbaarheid van de grond en dus de mogelijkheid voor planten om hier te groeien.
Een blik op onze darmen
Onze darmen zijn bedekt met een soort kleine ‘wortels’, ofwel ‘villi’, met daarop nog kleinere ‘haartjes’ of ‘microvilli’.Hieromheen zit een plakkerige, vies uitziende biofilm. Die bestaat uit de uitwerpselen van bacteriën, virussen, schimmels, parasieten, wormen en meer klein leven die deel uitmaken van onze darmflora.
Kriebelt het al?
Wat een idee he? Maar toch zijn ze dus allemaal belangrijk voor onze gezondheid. Mits het allemaal in balans is. Van bacteriën weten we al een tijd dat er zowel goede als slechte zijn. Maar zelfs dit klopt niet helemaal. Ook bacteriën die ons ziek kunnen maken, leven in onze darmen zonder dat we ziek worden. Als ze maar niet te gaan overheersen.
Zo ook met schimmels. Weet je dat bijv. candida een belangrijke rol speelt in het onschadelijk maken van giftige metalen als kwik en aluminium? Misschien is het daarom wel dat mensen met bijv. autisme die bijna altijd een hoog gehalte aan giftige metalen hebben, ook een schimmelwoekering hebben. Het lichaam probeert als het ware het gif onschadelijk te maken, maar dat geeft vervolgens wel andere problemen. Dit werkt op dezelfde manier in de grond bij planten. Ook daar spelen schimmels een ontgiftende rol van zware metalen die de gezondheid van planten bedreigt.
Wormen horen er ook bij. Je weet waarschijnlijk wel dat de aanwezigheid van wormen een voorwaarde zijn voor vruchtbare aarde.
Ze maken tunnels voor water en lucht en recyclen organisch materiaal. Maar in onze darmen? Ja, ook daar leven dus wormsoorten en blijken zelfs noodzakelijk te zijn. Er zijn zelfs al klinische testen geweest met toediening van bepaalde wormen in de darmen van mensen met aandoeningen als zoals o.a. MS, de ziekte van Crohn, astma en suikerziekte type 1. Hierbij zijn goede resultaten behaald en dus vermindering van klachten.
Er is natuurlijk een hele lange periode in de mensheid geweest dat we veel meer in fysiek contact leefden met de natuur om ons heen. Zo liepen we bijv. op blote voeten. 
Eigenlijk dragen we nog niet zo lang schoenen. De larven van bepaalde wormen kunnen door de blote huid van onze voeten en komen zo in ons lichaam terecht en bereiken uiteindelijk onze darmen. Ook dronken we uit natuurlijke bronnen, rivieren enz. Hiermee kregen we ook enorm veel ‘klein leven’ binnen. Maar wie doet dat nu nog?
Ontwikkeling van je immuunsysteem
We leven nu al een tijd veel ‘schoner’, maar we plukken daar ook wrange vruchten van. Zo is inmiddels bekend dat bij kinderen die opgroeien in ‘viezigheid’, zoals op een boerderij met dieren, veel minder vaak auto-immuunziekten zoals eczeem, astma en allergieën voorkomen.
Ons immuunsysteem wordt voor een belangrijk deel opgebouwd tijdens ons leven door via onze mond, huid en slijmvliezen in contact te komen met allerlei bacteriën, virussen en andere lichaamsvreemde stofjes.
Het is dus juist belangrijk dat opgroeiende kinderen buiten spelen in aarde en zand en ook wat hiervan binnen krijgen. Het is ook belangrijk dat ze verkoudheden en kinderziektes doormaken, zodat hun weerstand steeds sterker wordt.
Vijandsbeeld of verbondenheid en balans?
Vanuit een vijandsbeeld dat het leven is gebaseerd op strijd is er een cultuur ontstaan die ziektekiemen wil aanvallen en vernietigen. Het is dan logisch om bijv. antibiotica in te zetten bij een bacteriële infectie. Maar antibiotica vernietigt niet alleen de ‘slechte’ bacteriën, maar alle bacteriën. We zien daarom na antibiotica gebruik vaak een woekering van schimmels ontstaan. Omdat er als het ware een gat is geslagen in de darmflora.
Vanuit het beeld dat het leven is gebaseerd op verbondenheid en balans, kun je bij een bacteriële infectie je immuunsysteem ondersteunen met o.a. rust, 
warmtetoediening (koorts is een belangrijk instrument van het lichaam om de balans weer te herstellen), extra vitamines en mineralen zoals vitamine C, D3 en zink en vers gemaakte kippenbouillon.
Natuurlijk zijn we erg blij dat we middelen als antibiotica kunnen inzetten als een infectie levensbedreigend wordt. Maar ik denk dat we er veel terughoudender mee moeten omgaan en beseffen dat infecties bij het leven horen en zelfs noodzakelijk zijn om ons immuunsysteem te trainen en dus te versterken.
Natuurlijke 'viezigheid'
Dan is het wel een voorwaarde om je lichaam goed te verzorgen en dus middels je leefstijl en voeding je darmgezondheid te bevorderen. Daar hoort ook natuurlijke ‘viezigheid’ bij. Regelmatig naar buiten op blote voeten, zwemmen in natuurwater 
en het hebben en dus aaien van huisdieren zijn hier mooie voorbeelden van. Hiermee bouw je dus je immuunsysteem op en het mooie is, dat dit het vertrouwen in je eigen lichaam doet toenemen. Terwijl het vijandsbeeld veel sneller machteloosheid en angst oproept. Die weer leiden tot stress, wat op de langere duur ook ons immuunsysteem afbreekt.
Verantwoordelijkheid
Durf jij vanuit het beeld van verbondenheid en balans te leven? Dit brengt wel verantwoordelijkheid met zich mee. Ik draag liever verantwoordelijkheid voor mezelf en mijn lichaam in vertrouwen, dan dat ik me machteloos en angstig voel voor talloze ‘vijanden’ die bestreden moeten worden. Ik heb immers veel tools in handen via voeding en leefstijl om goed voor mijn lichaam te zorgen. Ook past het beeld van harmonie gevoelsmatig beter bij mij dan het vijandsbeeld. Alle bacteriën, virussen en ander klein leven mogen er zijn; ze hoeven niet vernietigd te worden. Dan vernietigen we onszelf immers ook.
Kriebelt het al?
Als dit voor jou ook zo is en je daarom je (darm)gezondheid wilt verbeteren, dan help ik je graag op weg.